ประวัติสายพันธุ์
แมวพันธุ์ เมนคูน (Maine Coon) ถือเป็นแมวสายพันธุ์ขนยาวที่มีต้นกำเนิดจากการผสมข้ามพันธุ์ของแมวพื้นเมือง กับแมวป่าทางตอนเหนือของประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งคำว่า “เมน” มาจากถิ่นกำเนิดคืออยู่ที่รัฐ Maine ประเทศสหรัฐอเมริกา ส่วนคำว่า “คูน” เชื่อกันว่าอาจมาจากพวกมันที่มีลักษณะคล้ายกับตัวแรคคูน คือ มีหางเป็นพวง มีสีและลวดลายสีน้ำตาลที่มีลักษณะเหมือนแรคคูน
แมวพันธุ์เมนคูนเริ่มมีความนิยมลดลงในช่วงต้นปี ค.ศ. 1900 เนื่องจากได้มีการนำเข้าแมวจากยุโรป อย่างแมวเปอร์เซียที่มีขนาดเล็กกว่ามาก แต่ไม่นานกลุ่มอนุรักษ์สายพันธุ์แมวพื้นเมืองได้มีการจัดการแสดงนิทรรศการขึ้น ในปี ค.ศ. 1950 ทำให้ความนิยมของ “เมนคูน”กลับมาอีกครั้ง ทั้งในประเทศ ประเทศอังกฤษ และแพร่กระจายไปทั่วยุโรปในเวลาต่อมา
ลักษณะทางกายภาพ เมนคูน
เมนคูนเป็นแมวขนาดใหญ่ มีโครงสร้างและรูปร่างที่ใหญ่โต แต่สมส่วนสมดุล มีความแข็งแรงและสง่างาม หัวใหญ่ หน้าผากกว้าง โหนกแก้มสูง ทำให้มีใบหน้าคล้ายเสือ มีอกกว้าง ขนยาวหนา ลักษณะขนเป็นมันคล้ายเส้นไหม (silky) ในเพศผู้จะมีแผงคอที่หนากว่าเพศเมีย ใบหูชี้ตั้ง มีปลายแหลม และมีขนขึ้นที่ปลายหูคล้ายแมวป่า และมีอุ้งเท้าขนาดใหญ่
นอกจากนี้ยังมีสีของขนที่เป็นเอกลักษณ์ของสายพันธุ์ สีขนนั้นมีได้หลายสี และหลายแบบ ทั้งสีเดียวล้วน สองสี หรือสามสี เช่น สีขาว (White) สีดำ (Black) สีครีม (Cream) สีฟ้า (Blue) สีกระดองเต่า (Tortoiseshell) หรือสีลายสลิด (Tabby) เป็นต้น
แมวพันธุ์เมนคูนมีความสูงมาตรฐานอยู่ที่ 10-16 นิ้ว หรือ 25.4-41 เซนติเมตร มีความยาวลำตัวจนสุดปลายหางมาตรฐานอยู่ที่ 32-48 นิ้ว หรือ 80-120 เซนติเมตร และมีน้ำหนักมาตรฐานอยู่ที่ 15 – 25ปอนด์ หรือ 6.8 – 11.3 กิโลกรัม
อายุขัย
เมนคูนมักมีอายุประมาณ 12-15 ปี หรือมากกว่านั้น
ลักษณะนิสัย
เมนคูนเป็นแมวที่ฉลาด ว่านอนสอนง่าย ไม่กลัวคนแปลกหน้า และเป็นแมวที่ชอบสังคม จึงมีนิสัยคล้ายคลึงกับสุนัข (dog like) และพวกมันยังเป็นแมวที่ชื่นชอบการเล่นน้ำ ซึ่งต่างจากแมวพันธุ์อื่น นอกจากนี้ ยังเป็นแมวที่นิสัยใจเย็น เรียบร้อย ชอบใกล้ชิดผู้คนเป็นอย่างมาก สามารถปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ดี รวมถึงสามารถเข้ากับคนภายในครอบครัว
การเข้ากับเด็ก
โดยทั่วไปแมวพันธุ์เมนคูนมีนิสัยที่น่ารัก และอ่อนโยน จึงสามารถเข้ากันกับเด็ก ๆ ดีดี เหมาะกับครอบครัวที่มีเด็ก ๆ เป็นที่สุด แต่บางครั้งขนาดตัวที่ใหญ่ของพวกมันก็เป็นปัญหา เพราะ เมนคูนมักจะไม่รู้ตัวว่าพวกมันมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับเด็กเล็ก และสามารถทำให้เด็ก ๆ ล้ม หรือได้รับบาดเจ็บได้ ดังนั้นจึงควรดูแลอย่างใกล้ชิดโดยเฉพาะเด็กเล็ก ๆ เมื่อต้องเล่นกับแมวขนาใหญ่อย่างเมนคูน
การดูแล
การออกกำลังกาย
โดยพื้นฐานแล้วเมนคูนเป็นแมวขี้สงสัย การกระตุ้นให้พวกมันออกกำลังกายอาจจะทำได้โดยการเลือกของเล่นที่เคลื่อนไหวไปมา เพื่อกระตุ้นสัญชาตญาณนักล่าในตัว ซึ่งเจ้าของควรกระตุ้นให้เมนคูนออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ให้ร่างกายได้มีการเคลื่อนไหว อาจจะมีของเล่นได้หลายชิ้น เพื่อลดความเบื่อหน่าย ป้องกันการเกิดปัญหาโรคอ้วน และยังเป็นการช่วยระบายความเครียดได้อีกด้วย
อาหาร
อาหารที่เมนคูนจะได้รับขึ้นอยู่กับน้ำหนัก อายุและเพศของพวกมัน สิ่งสำคัญต้องมีสัดส่วนที่เหมาะสมกับความต้องการของร่างกาย เพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อ เนื่องจากพวกมันเป็นแมวขนาดใหญ่
โรคประจำพันธุ์
- โรคระบบหมุนเวียนโลหิต และหัวใจ
- โรคกล้ามเนื้อหัวใจหนาผิดปกติ (Hypertrophic Cardiomyopathy : HCM)
- โรคระบบโครงกระดูก ข้อต่อ และโครงสร้าง
- โรคข้อสะโพกเจริญผิดปกติ (Hip Dysplasia)
- โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงจากไขสันหลังเสื่อม (Spinal Muscular Atrophy : SMA)
- โรคระบบทางเดินอาหาร
- ปัญหาสุขภาพช่องปาก
- โรคระบบทางเดินปัสสาวะและไต
- ภาวะเกิดถุงน้ำภายในไต (Polycystic Kidney Disease : PKD)
เรื่อง : ชนิฏฐา กล้าแข็ง
